In een internationaal onderzoek werden 370 sporters met een in ICD gevolgd. Het betrof ICD dragers in de leeftijd van 10 tot 60 jaar die deelnamen aan georganiseerde of hoog risico sporten. De gemiddelde leeftijd was 33 jaar; 33% was vrouw. Zestig ervan waren competitieve sporters uit de VS die verbonden waren aan een universiteit, middelbare school of reizende team. 42% kende een verleden van ventriculaire aritmieëen voordat ze een ICD kregen.
Sportgerelateerde en klinische gegevens werden verkregen door telefonisch interview en medische dossiers. Follow-up vond plaats om de 6 maanden. ICD-gegevens over shocks en klinische resultaten werden beoordeeld door twee elektrofysiologen. Hardlopen, basketbal en voetbal waren de meest voorkomende sporten.
Gedurende een gemiddelde follow-up van 31 maanden kwam het niet voordat iemand gereanimeerd moest worden, dat een ritmestoornis niet beëindigd kon worden of dat iemand schade opliep vanwege een shock tijdens het sporten. 37 Deelnemers kregen 49 shocks tijdens de competitie of de training, 29 deelnemers (8%) 39 shocks tijdens andere lichamelijke activiteit en 24 deelnemers (6%) 33 shocks in rust. In alle gevallen was de shocktherapie succesvol. Het aantal shocks verschilde niet significant van shocks gekregen tijden normale dagelijkse activiteiten.
Conclusies Veel sporters met een ICD kunnen deelnemen aan intensieve en/of competitieve sporten zonder een groot risico te lopen op lichamelijk letsel of op ritmestoornissen die door de ICD niet kunnen worden beëindigd, ondanks het optreden van zowel onterechte als terechte shocks. De gegevens van dit onderzoek verschaffen basisinformatie die gebruikt kan worden door arts en patiënt in de besluitvorming op het gebied van sportparticipatie voor ICD-dragers.
Voor het originele verhaal, gepubliceerd door de American Heart Association zie
http://circ.ahajournals.org/content/127/20/2021.full
Een uitgebreide Nederlandse vertaling van dit artikel (pdf) vindt u op deze link:
